We maken kennis met verkeersouder Louis Mauricio. Op de school van zijn kinderen in hartje Amsterdam zet hij zich -onder andere- in voor zichtbaarheid in het verkeer. Elke herfst is Louis Mauricio extra alert op de zichtbaarheid van zijn kinderen in het verkeer. In het drukke Amsterdam merkt hij elke dag hoe belangrijk dat is, zeker in de donkere maanden van het jaar.
Louis ging op de school van zijn kinderen nog een stap verder met zichtbaarheid, maar dan in een andere vorm: de zichtbaarheid van leerlingen tijdens haal- en brengmomenten. Bij de school van zijn kinderen zorgt de beperkte ruimte voor een onoverzichtelijke situatie tijdens haal- en brengmomenten. ‘Alle verkeer komt daar terecht vanuit allerlei straten. Het is een grote bijeenkomst van auto’s en bakfietsen’. De instelling van looproutes als gevolg van de coronamaatregelen maakte de situatie nog gevaarlijker.
Met de oudste breng ik in oktober de fietsen weg naar de fietsenmaker. De lampen, de reflectoren; alles moet het doen, dan pas gaan we fietsen in het donker. We, inderdaad, want Louis weet dat hij dan ook het goede voorbeeld moet geven. Anders houden mijn kinderen me echt wel een spiegel voor! Onze jongste van zes jaar geven we echt mee: let op, het wordt donkerder dus mensen zien jou minder goed.
Louis ging in gesprek met de directeur van school en zocht contact met de gemeente. Er werd een schouw gedaan en gekeken naar de mogelijkheden bij de inrichting van de wegen rondom school. Ouders gaven via een enquête hun mening over de verkeersveiligheid bij het halen en brengen. ‘Ik heb de gemeente uiteindelijk gevraagd om voorzieningen te treffen om de straat tijdens haal- en brengtijden af te sluiten voor gemotoriseerd verkeer. Daarnaast indien mogelijk markeringen op straat, een groter bord om aan te geven dat hier een school zit, en handhaving wat vaker langs sturen.’
Want auto’s parkeren nogal eens op de laad- en losplek vlakbij school, waardoor ondernemers midden op de weg stoppen om hun lading te lossen. Ook gaan auto’s en vrachtwagens tegen het verkeer in om elkaar te passeren, en tussendoor lopen kinderen.
‘Ik begrijp dat ieder zijn eigen belang heeft. Maar straks wordt er een kind aangereden en is het te laat. We kunnen er nú al wat aan doen om die kans daarop te verkleinen.’
Hoe ziet zijn inzet als verkeersouder er in de praktijk uit? Elk jaar houdt Louis de nieuwsbrieven en website van Veilig Verkeer Nederland in de gaten om te kijken naar de mogelijkheden. ´School is daarin beperkt, ook financieel. Dus ik kijk vooral naar wat er gratis is en vraag dan aan school of ze aan die actie mee willen doen. Zo ja, dan regel ik het.´ Voor het aanpakken van de weginrichting is wat meer tijd nodig. Maar het coördineren van dodehoeklessen gaat inmiddels bijna automatisch, en ook aan de fietslichtacties heeft hij niet veel werk. ‘Ik zou het ook leuk vinden als een verkeersagent in de klas komt vertellen. Dat lijkt me wel aardig om te regelen.’
Voorlopig is Louis dus nog wel op zijn plek als verkeersouder. Zijn advies aan ouders die ook overwegen verkeersouder te worden?
‘Tuurlijk, doen. Het is leuk, het is voor de veiligheid van je eigen kinderen. Wat wil je nog meer?’